Een hoop stenen aan het water
Een jong koppel droomt ervan om aan het water te wonen. Binnen hun budget vinden ze echter enkel een bel-etagewoning op een volledig volgebouwd perceel – niet meer dan een hoop stenen. Het huis is donker, vervallen en snakt naar een totaalrenovatie. Toch schuilen er onder de dikke laag stof nog authentieke elementen die herinneren aan de ambacht en kwaliteit van vroeger.
De hokkerige muren van de bel-etage verdwijnen en maken plaats voor een open leefruimte. Via een groot schuifraam en een aangrenzend terras opent de woning zich naar het water. De keuken loopt naadloos door tot buiten als een buitenkeuken, terwijl het plafond doorgetrokken wordt als luifel. Zo wordt het terras letterlijk een verlengstuk van de leefruimte en voelt alles ruimer en lichter aan.
Op het voormalige platte dak verrijzen nu twee extra verdiepingen in houtskeletbouw. Hier vinden de slaapkamers, badkamer, berging en een open bureau hun plek. Het bureau geeft uit op een tweede, oostelijk gericht terras. Alle platte daken die geen terras zijn, worden ingericht als intensieve groendaken. Daardoor groeien er – ondanks het ontbreken van een tuin – toch bloemen, planten en zelfs kleine bomen. Zo ervaar je midden in de stad alsnog een echt tuingevoel.
